İpek Böceği

 

 

 

 

 

         

 

Eski zamanlarda Kıbrıs'taki ev hanımlarının hemen hemen hepsi ipek böceği yetiştirilmesi işindeydi.Bazı ev ipek kumaştan evlerinin çarşaf ,kılıf örtü ve bunun gibi ihtiyaçları karşılamak amacıyla yetiştirdikleri böceklerin kozalarını dokutup kumaşından faydalanır ,maddi olarak değerlendirmek isteyen hanımlar ise dokuma fabrikalarına satarak maddi ihtiyaçlarını karşılarlardı.İpekçilik neredeyse Kıbrıs'ın en önemli gelir kaynaklarındandı.

Kozalar askıdan sökülüp hatalıları ayırma işleminden sonra ev hanımları tarafından büyük kazanlarda kaynatılarak kurutulurdu.Kurutulan kozalar tiftiklenerek ağrahdi yada öreke adı verilen elde kullanılan alet yardımıyla ip şekline getirilir ve yumak şeklinde sarılarak dokuma tezgahında işlenmek üzere yada dokuma fabrikalarına gitmek üzere hazırlanırdı.genellikle her evde yada her mahallede bir dokuma tezgahı muhakkak bulunrudu.Bu tezgahla ev hanımları yumak haline getirdikleri ipliklerden bürümcük,mendillik,dedikleri çarşaf ve örtüleri ayrıca ipek kumaşlardan yapılabilecek giyim eşyalarını dokurlardı.

 

Güzel Kıbrıs'ımızda şuan malesef dokuma tezgahları bulunmadığından kozalar iplik yada dokumalarda değerlendirilemiyor olsada ,Sanat sever hanımlar tarafından bugünlerde kozaları çiçek ,pano ve benzeri şekiller vererek değerlendiriyorlar.

         

İpek böcekleri gerçekten çok mükemmel bir mucize ,düşünsenize minik bir tırtıl sadece dut yaprağı ile besleniyor büyüyor ve yeterince büyüdüğünde ağzından çıkardığı bir madde ile kendi etrafına koza örüyor.örmüş olduğu kozada kendisi yapı değiştirip  kelebeğe dönüşürken , etrafına sardığı kozadan iplikler, dokunan ipliklerden kumaşlar, kumaşlardan ipeklik örtüler ,şallar ve giyim eşyaları oluyor ve  evimizde dolaplarımızda yerlerini alıyorlar.

 

Üstümüze giydiğimiz harika ipek elbiselerin mimarları minik tırtıllar.Bu satırları yazarken aklımdan geçenleride yazılara dökmek istedim .minik bir tırtılın ördüğü koza şahane kumaşlara ,gelir kaynağına ,bedenimizi saran muhteşem kıyafetlere dönüşebiliyorsa, kendi içimizdeki mucizeyi farkedip muhteşeme dönüştürebileceğimizi düşünüyorum ve ihtiyacımız olan tek şey zaman sanırım.

 

İçimizdeki mucizeleri farkedebileceğimiz bir gün olsun ,Kıbrısdan sevgilerle,